انواع اکوتوریسم :
گردشگری اقلیمی ClimaTourism
بطور کلی کسی مایل به مسافرت به محلی نیست که هوای آن نا مساعدتر ازهوای محل اقامتش باشد.از این رو مناطق ییلاقی و کوهپایه ای و سواحل مکان های مناسبی برای مسافرت تابستانی به شمار میروند و از سوی دیگر مناطق کویری در پاییز و زمستانبا استقبال بیشتری مواجه هستند .
گردشگری ساحلی Beach Tourism
سواحل دریا، بویژه در فصل شنا و ماهیگیری از جاذبه های مهم گردشگری درجهان است که تفریح ، هیجان و احیاناً قابلیتهای درمانی (ماسه های ساحلی و یا لجن های دریایی و دریاچه ای) انگیزه اصلی سفر را بوجود می آورد. سواحل نزدیک به بندرگاه های تجاری و بازرگانی بواسطه داشتن بازارهای کالاهای وارداتی و عمدتاً ارزان قیمت برجاذبه های گردشگری این گونه شهرها افزوده و توریستهای بیشتری را بخود جذب می نماید. رونق ورزشهای آبی و نشاط و هیجان ناشی از آن در صورت وجود امکانات، از دیگر جاذبه های توریسم ساحلی است. ورزش هایی مانند اسکی روی آب، قایق رانی، موج سواری، جت اسکیو ... را می توان از جمله موارد جذب گردشگر در مناطق ساحلی بشمار آورد.
گردشگری کوهستان و برف
کوه های مهم و معروف را می توان از جمله موارد مورد توجه اکو توریسم بشمار آورد که هم به لحاظ ورزشی و هم ازلحاظ تفریحی مورد توجه توریست ها قرار می گیرد.وجود امکانات دسترسی به منطقه پایکوهی و امکان استقرار موقت در اقامتگاه های نزدیک به قله، می تواند بر رونق توریسم کوهستان بیافزاید . گرچه فصل برف کوتاه و توریسم کوهستان فصلی است ولی به مقتضای نوع فعالیت، تجهیزات ویژه ای را چون تله فریک و تله اسکی برای صعود به کوهستان رامی طلبد و با ایجاد امکاناتی نظیر پیست های اسکی می توان دوره گردشگری را در اینگونه مناطق از حالت فصلی خارج نموده و به یک جریان عادی گردشگری تبدیل نمود که درفصول گرم به منظور کوهنوردی و صخره نوری و در فصول سرد به منظور اسکی روی برف ،گردشگران را بسوی خود فرا می خواند.
گردشگری جنگل JungleTourism
جنگل ها و پارک های جنگلی نیز از جمله جاذبه های اصلی طبیعت گردی به حساب می آیند. این گونه مناطق معمولا به لحاظ زیست بوم های گیاهی و جانوری هم ازسوی محققان و پژوهشگران و هم از سوی گردشگران عادی مورد توجه قرار گرفته و در صورت وجود امکاناتی از قبیل اقامت گاه ها، مراکز ارائه خدمات، کمپینگ و ... به یکی ازمهم ترین کانونهای جذب گردشگر تبدیل می گردند.
گردشگری کویر و بیابان Desert Tourism
گردشگری در کویر و بیابان درمقایسه با گردشگری در دیگر مقاصد از جمله کوهستان ها ، شهرها یا بناهای تاریخی به دلیل فقدان زیر بنای لازم و نیز تصورات و خطرات مرتبط با این گونه مناطق نسبتا دیرشروع شد. از اواخر قرن بیستم به بعد گردشگری در کویر و بیابان به عنوان نوع خاصی از گردشگری در جهان مطرح شد و کم کم مورد توجه قرار گرفت .برگزاری تورهای عظیم گردشگری کویر ، سازماندهی مناطق کویری و بیابانی ، ایجاد تسهیلات گردشگری در این مناطق و بهره برداری از جاذبه های طبیعی این مناطق در جهت گردشگری کویر و بیابان ،سالانه درآمد های زیادی را نصیب کشورهایی می کند که از این جاذبه طبیعی بهره مندند و در این زمینه سرمایه گذاری کرده اند.
منابع قابل بهره برداری در نواحی کویری و بیابانی به دو دسته منابع طبیعی و منابع فرهنگی و انسان ساخت تقسیم می شود و پوشش گیاهی و جانوری در نواحی کویری عموما ً نوعی خاص و بکر را شامل می شود که خود را با شرایط سخت کویر وفق داده اند و نیز جاذبه های فرهنگی مثل سنت های خاص مناطق کویری ، آداب و رسوم ، شترسواری و تورهای کویری از ویژگی های خاص گردشگری کویری و بیابانی هستند.
گردشگری آب های معدنی و آب های گرم
آب هایی که بر اثر شکست و یا لغزش زمین و معمولا در کنار کوه های آتشفشانی از اعماق زمین به بیرون می جوشند، به سبب داشتن اجزای رادیو اکتیو، گوگرد و املاح معدنی گوناگون ، جنبه درمانی داشته و در دورانی که هنوز صنعت داروسازی به مانند امروز توسعه نیافته بود، آبهای معدنی، گروه های مرفه طبقات اجتماعی را برای درمان به سوی خود می کشاند. رشد وسایل ارتباطی به حرکت موجی تمام طبقات اجتماعی به سوی آب های گرم معدنی منتهی شد و در کنار آب ها مراکز اولیه ی شهرها به وجود آمدند و برخی از آنها امروزه به عنوان یک شهر توریستی معروف در جهان تبدیل شده اند.