بخش دوم- مقاله آموزشگاه مهارت های گردشگری
آموزشگاه گردشگری نشان برتر
تأثیر تغییر کاربری بناهای تاریخی در توسعه گردشگری پایدار شهری
مطالعه موردی: باغ نگارستان(شهر تهران)
تالیف:علی توکلان، شبنم مومن زاده،علی حاج غلامعلی طهرانی
استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات-تهران-ایران
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات-تهران-ایران
2-
مبانی نظری
انسان‌ها در دوران‌های مختلف زندگي خود براي دیدن جذابیت‌های طبیعی، کشف فرصت‌های اقتصادي، بهره مندی از امکانات زیستي مناسب تر، آگاهي از تنوع‌های قومي و فرهنگي بار سفر بسته‌اند و مشکلات راه را نیز تحمل کرده‌اند. بنابراین گردشگری قدمتي به بلنداي تاریخ دارد (زاهدي، 1385، ص 3) تعاریف مختلف گردشگري هر یک برگرفته از موضوعات مورد نظر در مطالعات گردشگري می‌باشند که هر کدام از منظری خاص (جغرافیایی، فاصله، اجتماعي، اقتصادي و...) گردشگري را توصیف می‌کند.
اولین نوشته‌ها راجع به گردشگري بر ابعاد تاریخی این پدیده تمرکز داشته است. در این نوشته‌ها علاوه بر جنبه تاریخی بر بعد فاصله نیز تاکید شده است و گردشگران بر مبنای فاصله ای که از محل سکونت داشته‌اند طبقه بندی می‌شدند و اما با گذشت زمان و قرارگیری در فضای پست مدرن، معانی رایج گردشگری نیز تغییر یافته است، به طوری که این پدیده از تعاریف اولیه خود که عمدتاً به عنوان یک مولد اقتصادی قلمداد می‌شد فاصله گرفته و خصلتی چند وجهی به خود گرفته است (gunn,2002,pp6-10).
با توجه به مجموع تعاریف ارائه شده گردشگری عبارت است از مجموعه کارهایی که یک فرد در سفر و در مکانی غیر از محیط عادی خود برای مدتی که کمتر از 24 ساعت و بیشتر از یک سال نیست انجام می‌دهد و هدف آن سرگرمی، تفریح،
استراحت، ورزش، دیدار با اقوام و آشنایان، کسب و کار، مأموریت،
شرکت در سمینار یا کنفرانس، درمان، مطالعه، تحقیق، فعالیت‌های مذهبی و فعالیت‌هایی از این قیبل است
فرهنگ و جمعیت جامعه میزبان
|
جدول (1) : مفاهیم گردشگری از دیدگاه صاحب نظران
ماتیسون و وال (1982)
|
گردشگري پدیده اي چند بعدي است که شامل عزیمت به مقصدهایی خارج از محل سکونت عادي و مطالعه آن منطقه می‌باشد. در واقع گردشگري پدیده اي متشکل از عناصر پویا، ایستا و غیرمستقیم است (م. برنز، 1385، ص 57)
|
مورفی (1985)
|
گردشگري شامل سفر غیرساکنین (گردشگران و ماجراجویان) به یک مقصد است تا زمانی که این سفر به سکونت دائمی مبدل نشده است. گردشگري ترکیبی است از گردش و تجارت (م. برنز، 1385، ص 57)
|
پیرس (1989)
|
گردشگري فعالیتی چند جانبه بوده و از آنجا که در مراحل مختلف آن از مبدأ تا مقصد، خدمات درخواست و عرضه می‌شود، از لحاظ جغرافیایی نیز پیچیده است. علاوه براین احتمالاً در هر کشوري یا منطقه اي تعداد زیادي مبدأ یا مقصد وجود دارد که اغلب آن‌ها داراي هر دو خصوصیت حرکت (مبدأ) و پذیرش (مقصد) هستند (لومسدن، 1380، ص 16)
|
گی ماکنز و جو (1989)
|
عمل جابجایی به خارج از جامعه براي تجارت یا تفریح و نه براي انجام کار روزمره یا تحصیل را گردشگري گویند (واي گی، 1382، ص 21)
|
میدلتون (1998)
|
گرچه سفر و گردشگري همواره به صورت یک صنعت تعریف می‌شود اما بهترین دیدگاه این است که آن را بازار تمام عیاري بدانیم که بیانگر تقاضا و الگوهاي مصرف گرایی فزاینده بازدیدکنندگان براي تولیدات بسیار متنوع مسافر پسند است (م. برنز،1385، ص 57)
|
گردشگری و توسعه پایدار
بروز مشكلات زيست محيطي در دهه‌ی 80 و 90 و مطرح شدن اين وقايع به عنوان يكي از خاستگاه‌های نهضت‌های اجتماعي سبز (بري،1380) باعث آگاهي فزاینده‌ی انسان از محيط، افزايش حساسيت اخلاقي نسبت به محيط زيست و ظهور مبحث پايداري در فرايند توسعه شده است. اگر چه مفاهيمي از قبيل صرفه جويي، حفاظت و نگهداري از گذشته مورد توجه بوده‌اند، وارد ساختن اين مفاهيم به معادلات اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي توسعه به شكل مفهوم توسعه‌ی پايدار امري جديد است (رنجبران و زاهدي،1385) با توجه به گستردگي كاربرد توسعه‌ی پايدار اين واژه به اشكال گوناگون توصيف شده و در اصل فرايند دگرگوني روابط بين نظام‌ها، فرایندهای اجتماعي، اقتصادي و طبيعي است. قابل ذكر است كه براساس نياز هدف استفاده از اين واژه برخي مفهوم براي حال و آينده را به برابري بين كشورها، قاره‌ها، نژادها، طبقات، جنسيت و سنين عمر نيز تعميم داده‌اند (پويان،1379).
سازمان جهاني خواروبار كشاورزي متأثر از تعريف كميسيون جهاني محيط زيست و توسعه (تعريف براتلند)،توسعه پايدار را چنين تعريف می‌کند؛ توسعه پايدار عبارت است از مديريت و حفظ منابع پايه طبيعي و هدايت تغييرات تكنولوژيكي و سازماني به نحويكه احتياجات حال و آينده انسان را تأمین و ارضا نمايد وي اضافه می‌نماید كه توسعه پايدار موجب حفاظت زمين، آب و گياه و منابع ژنتيكي حيواني شده و از لحاظ زيست محيطي قابل تخريب نمی‌باشد، از لحاظ فني مناسب و از نظر اقتصادي اجتماعي قابل قبول می‌باشد.
سازمان جهانی گردشگری در سال 1988 گردشگری پایدار را چنین تعریف کرد (نوعی گردشگری که در راستای مدیریت منابع تجدید شونده اعم از انسانی و طبیعی باشد، به نحوی که هم نیازهای اقتصادی، اجتماعی و زیباشناختی گردشگران تأمین شود و هم یکپارچگی فرهنگی، فرآیندهای بوم شناختی ضروری، تنوع اکولوژیکی و سامانه هی طبیعی حفظ گردد).
اهداف گردشگري پايدار به عنوان الگويي براي توسعه عبارت‌اند از:
الف) اصلاح كيفيت زندگي جامعه ميزبان
ب ) تأمین تجارب كيفي براي بازديد گردشگران
ج) حفاظت محيط زيست جامعه ميزبان
جهت اطلاعات بیشتر درمورد دیپلم راهنمای گردشگری با آموزشگاه نشان برتر
تماس حاصل فرمایید
02166977100